Sinan'ın Okul Defteri - 1

Buradan baktığımda herşey ne kadar da küçük. Ama onun gözünden baktığımızda aslında daha küçük bir dünya görüyor insan. Belki yerdeki karıncayı göremiyorum buradan ama pek de fazla birşey kaçırıyor olamam herhalde. Tabi benim gördüklerimin yanında. Yerde duran madeni parayı almak için eğilen bir çocuk gelen arabayı göremez belki. Durduğum yer beri buna hakim yapıyor.

Küçük şeylere takılmak da buna benziyor herhalde. Bazen yolumu uzatıyor, bazen beni duraklatıyor. Hayatımı da bu küçük şeylerle geçirebileceğimi zannediyorum sanırım bazen. Çok şey yaptığımı sanarak hiçbirşey yapmadığımın farkına varıyorum. Bir ton küçük iş.

Tepeden bakan her zaman güçlü olmuştur. Onun orada olduğunu hatırladıkça korkumuzun artması da bu yüzdendir herhalde.

17.02.2009

Kafamın içinden geçenler...

Bugün ilk kez ölmek istedim. Tabancadan çıkan bir kurşunun aynı filmlerde izlediğim gibi kafamı dağıtmasını hayal ettim. Heryere kanların saçılmasını izledim. Peki niye böyle birşey yaptım? Büyük bir kuruntunun yerini niye aldı? Neyse ki sadece bir andı. Böyle bir düşüncemin olmasını hayatta istemem. Herkesin yanında olmak isteyen benin de böyle bir düşüncesi varsa başkalarına nasıl yardım edecekti?

Aslında belki de sorun oradaydı. O herkesin yanındaydı ama kimse onun yanında değildi. Neyse ki böyle değil...